Betekenis van:
correlative
correlative
Zelfstandig naamwoord
- het woord of zinsdeel waarnaar een voornaamwoord terugwijst (grammatica).
- either of two or more related or complementary variables
Synoniemen
Hyperoniemen
correlative
Bijvoeglijk naamwoord
- correlatief
- expressing a reciprocal or complementary relation
"correlative conjunctions"
Hyperoniemen
Voorbeeldzinnen
- How are rights and duties correlative?