Betekenis van:
disconsolate

disconsolate
Bijvoeglijk naamwoord
  • mismoedig; moedeloos; mistroostig; troosteloos
  • causing dejection
"a disconsolate winter landscape"

Synoniemen

Hyperoniemen

disconsolate
Bijvoeglijk naamwoord
  • ontmoedigen
  • causing dejection
"a disconsolate winter landscape"

Synoniemen

Hyperoniemen

disconsolate
Bijvoeglijk naamwoord
  • barmhartig; vol medeleven
  • causing dejection
"a disconsolate winter landscape"

Synoniemen

Hyperoniemen

disconsolate
Bijvoeglijk naamwoord
  • somber; zwaarmoedig; veel tobbend; somber, negatief; zwaarmoedig
  • causing dejection
"a disconsolate winter landscape"

Synoniemen

Hyperoniemen

disconsolate
Bijvoeglijk naamwoord
  • neerslachtig
  • causing dejection
"a disconsolate winter landscape"

Synoniemen

Hyperoniemen

disconsolate
Bijvoeglijk naamwoord
  • niet te troosten
  • causing dejection
"a disconsolate winter landscape"

Synoniemen

Hyperoniemen

disconsolate
Bijvoeglijk naamwoord
  • neerslachtig makend
  • causing dejection
"a disconsolate winter landscape"

Synoniemen

disconsolate
Bijvoeglijk naamwoord
  • somber, negatief
  • causing dejection
"a disconsolate winter landscape"

Synoniemen

Hyperoniemen

disconsolate
Bijvoeglijk naamwoord
  • onverbiddelijk; onvermurwbaar
  • causing dejection
"a disconsolate winter landscape"

Synoniemen

Hyperoniemen

disconsolate
Bijvoeglijk naamwoord
  • fel
  • causing dejection
"a disconsolate winter landscape"

Synoniemen

Hyperoniemen

disconsolate
Bijvoeglijk naamwoord
  • kniezerig
  • causing dejection
"a disconsolate winter landscape"

Synoniemen

Hyperoniemen

disconsolate
Bijvoeglijk naamwoord
    • sad beyond comforting; incapable of being consoled

    Synoniemen