Betekenis van:
inarticulate
inarticulate
Bijvoeglijk naamwoord
- niet verstaanbaar
- without or deprived of the use of speech or words
"inarticulate beasts"
"remained stupidly inarticulate and saying something noncommittal"
Synoniemen
Hyperoniemen
inarticulate
Bijvoeglijk naamwoord
- met een of meer onvolkomenheden; gebrekkig
- without or deprived of the use of speech or words
"inarticulate beasts"
"remained stupidly inarticulate and saying something noncommittal"
Synoniemen
inarticulate
Bijvoeglijk naamwoord
- ongearticuleerd
- without or deprived of the use of speech or words
"inarticulate beasts"
"remained stupidly inarticulate and saying something noncommittal"
Synoniemen
Hyperoniemen
Voorbeeldzinnen
- Tom is inarticulate.