Betekenis van:
sentience

sentience
Zelfstandig naamwoord
  • orgaan voor waarneming; zintuig
  • the faculty through which the external world is apprehended

Synoniemen

Hyperoniemen

Hyponiemen

sentience
Zelfstandig naamwoord
  • vermogen tot innerlijke gewaarwording; gestemdheid
  • the faculty through which the external world is apprehended

Synoniemen

Hyperoniemen

Hyponiemen

sentience
Zelfstandig naamwoord
  • vermogen dingen waar te nemen
  • the faculty through which the external world is apprehended

Synoniemen

Hyperoniemen

Hyponiemen

sentience
Zelfstandig naamwoord
  • verstand
  • state of elementary or undifferentiated consciousness

Synoniemen

Hyperoniemen

sentience
Zelfstandig naamwoord
    • the readiness to perceive sensations; elementary or undifferentiated consciousness
    "gave sentience to slugs and newts"

    Hyperoniemen