Betekenis van:
timbre

timbre
Zelfstandig naamwoord
  • speciale klank v.e. geluid; klankkleur; klankkleur; klank
  • (music) the distinctive property of a complex sound (a voice or noise or musical sound)
"the timbre of her soprano was rich and lovely"

Synoniemen

Hyperoniemen

Hyponiemen


Voorbeeldzinnen

  1. Uncut timbre is a tree full standing.