Betekenis van:
unwitting
unwitting
Bijvoeglijk naamwoord
- niet opzettelijk; niet beoogd; niet op de hoogte
- unaware because of a lack of relevant information or knowledge
"his rudeness was unwitting"
Synoniemen
Hyperoniemen
unwitting
Bijvoeglijk naamwoord
- not aware or knowing
"an unwitting subject in an experiment"
unwitting
Bijvoeglijk naamwoord
- not done with purpose or intent
"an unwitting mistake may be overlooked"