Betekenis van:
aanranding

aanranding (de ~ | meervoud aanrandingen)
Zelfstandig naamwoord
  • het iemand lijfelijk lastig vallen
"aanranding en verkrachting"
"aanranding van de eerbaarheid"

Hyperoniemen

Hyponiemen

aanranding
Zelfstandig naamwoord
  • een fysieke aanval op iemand met als doel seksueel verkeer af te dwingen

Voorbeeldzinnen

  1. Aanranding
  2. Aanranding van een minderjarige
  3. Is in oktober 2005 aangehouden door de Congolese autoriteiten, vrijgesproken door het Hof van Beroep in Kisangani, vervolgens overgedragen aan de gerechtelijke autoriteiten in Kinshasa op nieuwe aanklacht wegens misdrijven tegen de menselijkheid, oorlogs-misdrijven, moord, gekwalificeerde geweldpleging en aanranding.
  4. Is in oktober 2005 aangehouden door de Congolese autoriteiten, vrijgesproken door het Hof van Beroep in Kisangani, vervolgens overgedragen aan de gerechtelijke autoriteiten in Kinshasa op nieuwe aanklacht wegens misdrijven tegen de menselijkheid, oorlogsmisdrijven, moord, gekwalificeerde geweldpleging en aanranding.