Betekenis van:
bedrevenheid

bedrevenheid
Zelfstandig naamwoord
  • de mate waarin iemand bedreven is
"Zijn bedrevenheid daarin is opmerkelijk."
bedrevenheid (de ~)
Zelfstandig naamwoord
  • gemak waarmee je iets doet; vaardigheid
"bedrevenheid in iets"

Synoniemen

Hyperoniemen

Hyponiemen


Voorbeeldzinnen

  1. Een persoon die wordt opgeleid om een luchtvaartuig te besturen moet leermatig op lichamelijk en mentaal opzicht voldoende zijn ontwikkeld om de relevante theoretische kennis en bedrevenheid te kunnen opdoen, vasthouden en aantonen.
  2. Een persoon krijgt alleen een bewijs van bevoegdheid indien hij voldoet aan de voorschriften die zijn opgesteld om overeenstemming te garanderen met de in bijlage III vervatte essentiële eisen inzake theoretische kennis, bedrevenheid, talenkennis en ervaring.