Betekenis van:
bekennen
bekennen
Werkwoord
- meedelen dat men schuldig is aan (een misdaad)
"kleur bekennen"
"schuld bekennen"
Synoniemen
Hyperoniemen
bekennen
Werkwoord
- iets laak- of strafbaars toegeven
"Na een langdurig verhoor bekende hij de moord gepleegd te hebben."
bekennen
Werkwoord
- ''niet te ~ zijn'': ontbreken, niet te vinden zijn
"We dachten hem daar aan te zullen treffen, maar hij was in geen velden of wegen te bekennen."