Betekenis van:
belemmeren

belemmeren
Werkwoord
  • een factor vormen die een gebeurtenis of handeling (bijna) onmogelijk maakt

Voorbeeldzinnen

  1. Niets zal mijn snood plan belemmeren.
  2. Niets zal mijn snood plan belemmeren.
  3. de ventilatie niet te belemmeren.
  4. de ontruiming van het vliegtuig in noodsituaties kan belemmeren.
  5. Aarzelingen of trage taalverwerking kunnen doeltreffende communicatie belemmeren.
  6. de ontruiming van het vliegtuig in noodsituaties kan belemmeren.
  7. het belagen, weerstaan, intimideren, seksueel intimideren, beïnvloeden, hinderen of belemmeren van een erkende inspecteur of waarnemer;
  8. de uitvoering van Resolutie 1862 (2009) van de VN-veiligheidsraad betreffende Djibouti belemmeren;
  9. zodanig dat noch het groepsreddingsmiddel noch de plaatsingsvoorzieningen de behandeling van enig ander groepsreddingsmiddel belemmeren;
  10. Het niet of slechts beperkt toegang hebben tot werkkapitaal kan het productieproces ernstig belemmeren.
  11. Instandhoudingsmaatregelen mogen het verzamelen van wetenschappelijke gegevens voor beheersdoeleinden niet belemmeren.
  12. Die toezeggingen mogen evenwel de werking van het herstructureringfonds als instrument niet belemmeren.
  13. de aankoop van vaccins, voorzover deze de uitvoering van het programma niet belemmeren;
  14. Het niet of slechts beperkt toegang hebben tot werkkapitaal kan het productieproces immers ernstig belemmeren.
  15. Deze richtlijn mag het gebruik van moderne communicatietechnologieën in de bemiddelings-/mediationprocedure geenszins belemmeren.