Betekenis van:
beschaving
beschaving (de ~)
Zelfstandig naamwoord
- beschaving; beschaafd zijn; beschaving v.d. mens
"innerlijke beschaving"
Synoniemen
Hyperoniemen
beschaving
Zelfstandig naamwoord
- de complexe maatschappij waarin veel van de mensen in steden leven en hun voedsel door middel van landbouw verkrijgen
Voorbeeldzinnen
- Europeanen probeerden de stam beschaving bij te brengen.
- Cinematografische beelden zijn van cruciaal belang om het verleden te leren kennen en zich over onze beschaving te bezinnen.