Betekenis van:
boodschapper

boodschapper (de ~ | meervoud boodschappers)
Zelfstandig naamwoord
  • bode; gezondene met een boodschap; officieel omroeper in vroeger tijden; koerier
"boodschapper van [de vrede]"

Synoniemen

Hyperoniemen

boodschapper
Zelfstandig naamwoord
  • iets dat, of iemand die berichten overbrengt naar personen die door de afzender niet rechtstreeks aangesproken kunnen worden, of bereikbaar zijn, door afstand, tijdverschil of slechte onderlinge verhoudingen
"Wie werd als boodschapper naar het vijandelijke kamp gezonden?"
boodschapper
Zelfstandig naamwoord
  • islamitische profeet