Betekenis van:
bovenkant
bovenkant (de ~ | meervoud bovenkanten)
Zelfstandig naamwoord
- gedeelte dat boven zit; bovenkant
"aan de bovenkant"
Synoniemen
Hyperoniemen
Hyponiemen
Voorbeeldzinnen
- bovenkant aardebaan,
- EN 13571 — Bovenkant — scheursterkte
- EN 13512 — Bovenkant — buigweerstand
- „coveren aan de bovenkant”, vervanging van het loopvlak;
- „coveren aan de bovenkant”, vervanging van het loopvlak;
- Onderdelen van de bovenkant van de schoen die minder wegen dan 3 % van de hele bovenkant, worden buiten beschouwing gelaten bij de toepassing van de criteria.
- Test botslichaam in de vorm van het hoofd van een kind/kleine volwassene tegen bovenkant motorkap
- die loodrecht op de bovenkant van het frame in het middenvlak van de trekker wordt uitgeoefend.
- Door deze vervorming zou ook de stabiliteit van de bovenkant van de ovens in gevaar komen.
- De raaklijn S aan de bovenkant van de hoofdsteun wordt loodrecht op de referentielijn getrokken.
- De raaklijn S aan de bovenkant van de hoofdsteun wordt loodrecht op de referentielijn getrokken.
- De tests met het hoofd-botslichaam worden op de bovenkant motorkap uitgevoerd.
- de hoogte van het desbetreffende punt ten opzichte van de bovenkant van het spoor,
- Zo hoog mogelijk, maar binnen 400 mm van de bovenkant van het voertuig.
- De steenkolen worden door een vulopening in de bovenkant van de oven geladen.