Betekenis van:
cocaïne

cocaïne

Zelfstandig naamwoord

een drug die bereid wordt uit de bladeren van de coca die euforie en ongevoeligheid voor pijn veroorzaakt en leidt tot verslaving

"Er wordt een strenger beleid uitgevoerd tegen het bezit van cocaïne."

cocaïne, ecgonine, levometamfetamine, metamfetamine (INN), metamfetamineracemaat; zouten, esters en andere derivaten van deze producten
Zorgen voor sterk verbeterde resultaten wat de bestrijding van de drugshandel betreft, met name hard drugs, zoals heroïne en cocaïne.
De relatief korte werkingsduur, die tot herhaalde toediening leidt, heeft de stof dan weer gemeen met cocaïne.
schadebeperkingsreacties op opkomende trends in verband met psychoactieve stoffen met bijzondere aandacht voor het gebruik van ecstasy, cocaïne/crack en cannabis;
Zorgen voor aanzienlijk betere resultaten bij de bestrijding van de drugshandel, met name de handel in synthetische drugs, heroïne en cocaïne.