Betekenis van:
dissonant
dissonant
Bijvoeglijk naamwoord
- vals
"dissonante klanken"
dissonant
Bijvoeglijk naamwoord
- wanluidend.
"Dit laatste lied was meldenswaardig door zijn perfecte harmonie tussen de dissonante melodieën en het subtiel aanzwellende achtergrondkoor."
dissonant
Zelfstandig naamwoord
- een verzameling van niet-harmonierende klanken
"De muziek was bij momenten pijnlijk dissonant en loeihard."
dissonant
Zelfstandig naamwoord
- een valse noot
"Het voorval bracht een dissonant in de algemene feestvreugde."