Betekenis van:
donderen
donderen
Werkwoord
- op luidruchtige, ruwe manier spreken
""dit was de laatste keer!" donderde hij geheel buiten zinnen"
Synoniemen
Hyperoniemen
donderen
Werkwoord
- het weerklinken van luid gerommel ten gevolge van bliksemontlading
"Het donderde in de verte."
donderen
Werkwoord
- op luide en barse toon een bevel geven of zijn ongenoegen uiten
""Koppen dicht!" donderde hij."
donderen
Werkwoord
- (met veel lawaai) ergens af-/uitvallen
"Ze struikelde en donderde met veel gedruis de trap af."