Betekenis van:
doorgronden

doorgronden
Werkwoord
  • doorzien; grondig doorzoeken
"iemands gedachten doorgronden"
"iemand niet kunnen doorgronden"

Synoniemen

Hyperoniemen

Hyponiemen

doorgronden
Werkwoord
  • tot een grondig begrip van iets of iemand komen
"Het duurde lang voordat men de dualiteit van licht en materie begon te doorgronden."