Betekenis van:
grondtoon

grondtoon (de ~ | meervoud grondtonen)
Zelfstandig naamwoord
  • dominant v.e. akkoord
"de grondtoon van het grote-tertsakkoord op de tweede graad van C is D"

Hyperoniemen

grondtoon (de ~ | meervoud grondtonen)
Zelfstandig naamwoord
  • laagste toon v.e. voorwerp; grondtoon v.e. toonsoort
"een grondtoon produceren"

Synoniemen

Hyperoniemen

Hyponiemen

grondtoon
Zelfstandig naamwoord
  • een zuivere toon, zonder boventonen
"De amplitude van een grondtoon is sinusvormig."
grondtoon
Zelfstandig naamwoord
  • de laagste toon van een toonladder
"Meestal is de grondtoon de laatste toon van een melodie."