Betekenis van:
inherent
inherent
Bijvoeglijk naamwoord
- onlosmakelijk samengaand, een vaste eigenschap vormend
"Depressie heeft inherente lichamelijke gevolgen."
inherent
Bijvoeglijk naamwoord
- eigen aan iets; kenmerkend
"inherent aan [iets]"
"inherente eigenschappen"
Synoniemen
Hyperoniemen
Voorbeeldzinnen
- Inherent aëroob biologisch afbreekbaar
- Inherent biologisch afbreekbaar
- I Inherent biologisch afbreekbaar volgens de OESO-richtsnoeren
- BEVESTIGEND dat culturele diversiteit inherent is aan de mensheid,
- Daarom is de vergoeding van de staat inherent […].
- Dit risico is inherent aan de aard van een proefproject.
- Inherent biologisch afbreekbaar, maar niet gemakkelijk biologisch afbreekbaar
- I Inherent biologisch afbreekbaar volgens de OESO-richtsnoeren
- Voor metalen tanks mag de breuk geen inherent defect in het metaal aan het licht brengen.
- Dit omvat niet pijn of leed slechts voortvloeiend uit, inherent aan of samenhangend met wettige straffen;
- Verandering is inherent aan computersystemen die in de praktijk gebruikt worden.
- Ook het lossen van een schip is inherent aan de scheepvaart.
- Dergelijke meningsverschillen zijn inherent aan de ruime beoordelingsmarge die bij de investeringsbesluiten van ondernemers wordt gehanteerd.
- Een aantal eisen zijn inherent aan het elektronische beheer van de processtukken binnen het Gerecht.
- Een stof wordt als inherent biologisch afbreekbaar beschouwd als de biologische afbreekbaarheid: