Betekenis van:
kerker

kerker
Zelfstandig naamwoord
  • een ondergrondse ruimte die bestemd is voor het opsluiten van gevangenen
"De dief werd in de kerker geworpen."
kerker (de ~ | meervoud kerkers)
Zelfstandig naamwoord
  • plaats voor gevangenen; (informeel) gevangenis; (informeel) gevangenis; gevangenis; ondergrondse ruimte; gevangenis; (informeel) gevangenis; (informeel) gevangenis; inrichting waar men als straf verblijft; gevangenis; (informeel) gevangenis; gevangenis; (informeel) gevangenis
"iemand in de kerker gooien"

Synoniemen

Hyperoniemen

Hyponiemen

Werkwoord