Betekenis van:
kundig
kundig
Bijvoeglijk naamwoord
- bedreven in een kunst of wetenschap
"een kundig vakman"
"iets kundig repareren/inrichten"
Synoniemen
Hyperoniemen
kundig
Bijvoeglijk naamwoord
- in staat vaardigheden toe te passen
"Hij is een kundig onderzoeker."
Voorbeeldzinnen
- aantonen dat zij bekwaam zijn om elektronische tolheffingsdiensten aan te bieden of kundig zijn op de betrokken terreinen;
- programma's voor de opleiding van personeel en systemen om ervoor te zorgen dat het personeel ter zake kundig blijft en de taken dienovereenkomstig worden uitgevoerd;
- De remuneratiecommissie is zodanig samengesteld dat zij een kundig en onafhankelijk oordeel kan geven over beloningsbeleid en -cultuur en de prikkels die worden gecreëerd voor het beheersen van risico, kapitaal en liquiditeit.
- Op 20 oktober 2004 gaf de Commissie, kundig van een akkoord tussen de klager enerzijds en de desbetreffende deelstaatbanken (met uitzondering van de Landesbank Hessen-Thüringen) en de respectieve deelstaten anderzijds, een nieuwe beschikking waarin rekening was gehouden met de kritiekpunten van het gerecht.