Betekenis van:
machthebber

machthebber
Zelfstandig naamwoord
  • een persoon met gezag
"Onderhandelingen met de lokale machthebber leverden geen resultaten op."
machthebber (de ~ | meervoud machthebbers)
Zelfstandig naamwoord
  • gevestigde orde; staatshoofd
"een absolute machthebber"
"de nieuwe/oude machthebbers"

Synoniemen

Hyperoniemen

machthebber
Zelfstandig naamwoord
  • iem. aan wie door een ander de bevoegdheid is verleend om in zijn naam te handelen

Synoniemen

Hyperoniemen