Betekenis van:
maker

maker
Zelfstandig naamwoord
  • iemand die iets maakt of gemaakt heeft
"De maker van deze site."
maker (de ~ | meervoud makers)
Zelfstandig naamwoord
  • vervaardiger

Synoniemen

Hyperoniemen

Hyponiemen


Voorbeeldzinnen

  1. Ieder is de maker van zijn eigen geluk
  2. Maker van het gegevensbestand
  3. het recht sui generis van de maker van een databank,
  4. de rechten van de maker van topografieën van halfgeleiderproducten,
  5. kunstvoorwerpen die aan hen geleverd zijn door de maker of diens rechthebbenden;
  6. Ouder dan 50 jaar en niet meer in het bezit van de maker.
  7. leveringen van kunstvoorwerpen die door de maker of diens rechthebbenden worden verricht;
  8. Het is een effectenmakelaar en market-maker die uitsluitend orders uitvoert.
  9. Een computerprogramma wordt beschermd wanneer het in die zin oorspronkelijk is, dat het een eigen schepping van de maker is.
  10. JP Jenkins Stockbrokers is een effectenmakelaar en market-maker die uitsluitend in opdracht handelt in niet-beursgenoteerde aandelen.
  11. JP Jenkins is een effectenmakelaar en market-maker die uitsluitend via orders handelt in niet-genoteerde effecten.
  12. de BTW die verschuldigd of voldaan is voor aan hem geleverde of te leveren kunstvoorwerpen door de maker of diens rechthebbenden;
  13. Wanneer de wetgeving van een lidstaat collectieve werken erkent, wordt degene die volgens die wetgeving geacht wordt het programma gemaakt te hebben, als de maker ervan beschouwd.
  14. Hierdoor verdwijnt de marge van de market-maker, d.w.z. het verschil tussen de bied- en laatkoers in het gebruikelijke systeem waarbij de market-maker de koers bepaalt (de LSE, de AIM en Ofex zijn, zoals hieronder wordt toegelicht, markten waarbij gebruik wordt gemaakt van market-makers, hierna „gevestigde markten” genoemd).
  15. De maker van een computerprogramma is de natuurlijke persoon of de groep van natuurlijke personen die het programma gemaakt heeft of, indien de wetgeving van de lidstaat zulks toestaat, de rechtspersoon die door de nationale wetgeving als rechthebbende wordt aangemerkt.