Betekenis van:
meerderjarig

meerderjarig
Bijvoeglijk naamwoord
  • volwassen; geëmancipeerd
"meerderjarig worden"

Synoniemen

Hyperoniemen

meerderjarig
Bijvoeglijk naamwoord
  • de leeftijd bereikt hebbend dat men alle rechten en plichten van een volwassene heeft
"Een kind wordt meerderjarig door het bereiken van de leeftijd van 18 jaar en door in het huwelijk te treden."

Voorbeeldzinnen

  1. naar alle waarschijnlijkheid meerderjarig zal zijn voordat in eerste aanleg een beslissing wordt gegeven, of
  2. Naam en voornaam van de eventuele vertegenwoordiger van de verzoeker indien deze laatste meerderjarig is en rechtsbekwaam (advocaat, gevolmachtigde …):
  3. overeenkomstig artikel 33, lid 2, van het SIS II-besluit mag de verblijfplaats van een vermiste persoon die meerderjarig is slechts worden medegedeeld indien de vermiste daarmee instemt.