Betekenis van:
misselijkmakend

misselijkmakend
Bijvoeglijk naamwoord
  • walgelijk; afschuw verwekkend; afkeer inboezemend; die of dat misselijk maakt; weerzinwekkend; weerzinwekkend
"misselijkmakende ideeën/taferelen/toestanden"
"een misselijkmakende vertoning"

Synoniemen

Hyperoniemen