Betekenis van:
objectief
objectief
Bijvoeglijk naamwoord
- niet subjectief
"objectief onderzoek"
"objectieve werkelijkheid"
Hyperoniemen
objectief
Bijvoeglijk naamwoord
- niet beïnvloeden|beïnvloed door persoonlijke meningen, belangen of ideeën
"De commissie bracht een objectief verslag over het gebeurde uit."
objectief
Bijvoeglijk naamwoord
- waarneembaar.
objectief
Zelfstandig naamwoord
- de lens (of het lenzenstelsel) van een optisch instrument (bijvoorbeeld een microscoop of verrekijker) die zich het dichtst bij het te bekijken voorwerp ('object') bevindt
"Een camera met een verwisselbare objectieven."
objectief
Bijwoord
- op een onpartijdige, neutrale wijze; zich aan de feiten houdend
"De commissie heeft het geval objectief onderzocht."
Voorbeeldzinnen
- objectief;
- Deze criteria zijn objectief en niet-discriminerend.
- Zij moeten op objectief bewijsmateriaal berusten.
- Deze minimumcriteria hadden derhalve een objectief karakter.
- vergrotingsfactor (100×, 40× enz.) van het objectief.
- Het kledingstuk is objectief gezien een vest.
- Daarbij gaan ze objectief en consequent te werk.
- Tekortkomingen controleprocedure — controles niet frequent genoeg; bemonsteringsprocedure niet objectief
- De criteria daarvoor moeten relevant, objectief en transparant zijn.
- De criteria moeten objectief, transparant en niet-discriminerend zijn.
- Dergelijke maatregelen zijn relevant, objectief en niet-discriminerend en staan in verhouding tot het desbetreffende risico.
- Dergelijke interne boekhoudingen moeten steunen op consequent toegepaste en objectief gerechtvaardigde normen voor kostentoerekening.
- Bijgevolg is de schadevergoedingsclausule in de raamovereenkomst objectief noodzakelijk en zodoende marktconform.
- Deze procedures, voorwaarden en criteria zijn niet-discriminerend, transparant en objectief.
- Tekortkomingen controleprocedure — controles niet frequent of grondig genoeg; bemonsteringsprocedure niet objectief