Betekenis van:
onderschikking
onderschikking
Zelfstandig naamwoord
- een samenvoeging van twee zinnen tot een geheel waarvan de ene een bijzin is van de andere
""Ik stond op omdat ik naar mijn werk moest" is een voorbeeld van een onderschikking."
onderschikking (de ~ | meervoud onderschikkingen)
Zelfstandig naamwoord
- bepaalde relatie van bijzin tot hoofdzin
"onderschikking versus nevenschikking van bijzinnen"
Synoniemen
Hyperoniemen
onderschikking (de ~)
Zelfstandig naamwoord
- het doen wat een ander wil; onderwerping
"een onderschikking aan [een nieuw bewind]"