Betekenis van:
ongegrond

ongegrond
Bijvoeglijk naamwoord
  • niet gerechtvaardigd; vrijblijvend; ongegrond; zonder motivering; niet gerechtvaardigd; niet terecht; zinloos
"ongegronde klachten"
"die beschuldigingen zijn ongegrond"

Synoniemen

Hyperoniemen


Voorbeeldzinnen

  1. de vordering kennelijk ongegrond is;
  2. Dit is een ongegrond argument.
  3. Deze beweringen bleken echter ongegrond.
  4. Zijn argumenten hieromtrent zijn dan ook ongegrond,
  5. het asielverzoek als ongegrond wordt beschouwd:
  6. Deze eis wordt ongegrond als de eiser zich terugtrekt.”.
  7. Dat bezwaar bleek echter ongegrond en moest daarom worden afgewezen.
  8. Zij onderzoekt of het beroep niet kennelijk ongegrond is.
  9. Daarom werd geconcludeerd dat dit argument ongegrond was;
  10. Deze klachten werden dus ongegrond geacht en bijgevolg verworpen.
  11. Bijgevolg werd deze klacht ongegrond geacht en dus verworpen.
  12. Deze aanspraken werden alle verworpen omdat zij ongegrond werden geacht.
  13. Het eerste argument van de Griekse autoriteiten is daarom ongegrond.
  14. Het argument dat de Commissie deze informatie had kunnen of moeten opvragen is derhalve ongegrond.
  15. In de beschikking heeft de Commissie deze bewering als ongegrond van de hand gewezen.