Betekenis van:
ongegrond
ongegrond
Bijvoeglijk naamwoord
- niet gerechtvaardigd; vrijblijvend; ongegrond; zonder motivering; niet gerechtvaardigd; niet terecht; zinloos
"ongegronde klachten"
"die beschuldigingen zijn ongegrond"
Synoniemen
Hyperoniemen
Voorbeeldzinnen
- de vordering kennelijk ongegrond is;
- Dit is een ongegrond argument.
- Deze beweringen bleken echter ongegrond.
- Zijn argumenten hieromtrent zijn dan ook ongegrond,
- het asielverzoek als ongegrond wordt beschouwd:
- Deze eis wordt ongegrond als de eiser zich terugtrekt.”.
- Dat bezwaar bleek echter ongegrond en moest daarom worden afgewezen.
- Zij onderzoekt of het beroep niet kennelijk ongegrond is.
- Daarom werd geconcludeerd dat dit argument ongegrond was;
- Deze klachten werden dus ongegrond geacht en bijgevolg verworpen.
- Bijgevolg werd deze klacht ongegrond geacht en dus verworpen.
- Deze aanspraken werden alle verworpen omdat zij ongegrond werden geacht.
- Het eerste argument van de Griekse autoriteiten is daarom ongegrond.
- Het argument dat de Commissie deze informatie had kunnen of moeten opvragen is derhalve ongegrond.
- In de beschikking heeft de Commissie deze bewering als ongegrond van de hand gewezen.