Betekenis van:
ontegenzeglijk

ontegenzeglijk
Bijvoeglijk naamwoord
  • niet tegen te spreken; niet te betwisten
"Dat is ontegenzeglijk waar."
ontegenzeglijk
Bijvoeglijk naamwoord
  • niet te weerleggen; erg stellig; niet te betwisten; onweerlegbaar

Synoniemen

Hyperoniemen