Betekenis van:
onteigenen
onteigenen
Werkwoord
- van staatswege iemand dwingen eigendom te verkopen tegen een opgelegde prijs
"Die huizen werden onteigend om plaats te maken voor een nieuwe spoorlijn."
Voorbeeldzinnen
- Met betrekking tot de twijfels van de Commissie over de mogelijkheid om activa van een staatsbedrijf te onteigenen, stelt Italië dat artikel 42 noch 43 van de grondwet het begrip van onteigening beperkt tot uitsluitend particulier eigendom.
- Aangezien de staat zichzelf niet kan onteigenen, betwijfelde de Commissie of de overdracht van de activa van Società Terni aan ENEL wel kon worden gezien als een onteigening waaraan Società Terni een recht op compensatie zou kunnen ontlenen, en veronderstelde zij dat een dergelijke overdracht in feite gewoon zou kunnen worden beschouwd als een herstructurering van de eigen activa van de staat.