Betekenis van:
ontsteld
ontsteld
Bijvoeglijk naamwoord
- tijdelijk niet in staat om iets te doen vanwege een emotionele of lichamelijke klap
"Bert was ontsteld door het plotselinge verlies van zijn broer."
ontsteld
Bijvoeglijk naamwoord
- in hoge mate verbaasd
"ontsteld over iets zijn"
"een ontstelde blik"