Betekenis van:
ontuchtig
ontuchtig
Bijvoeglijk naamwoord
- de regels (en wetten) van de (seksuele) moraal niet in acht nemend
"Je wordt beschuldigd van ontuchtige handelingen."
ontuchtig
Bijvoeglijk naamwoord
- onzedig; schuin; onzedelijk; schunnig; niet eerbaar; niet zedig; obsceen