Betekenis van:
opstandeling
opstandeling
Zelfstandig naamwoord
- iemand die zich gewapenderhand verzet tegen het heersende gezag
"De opstandelingen kregen het zwaar te verduren."
opstandeling (de ~ | meervoud opstandelingen)
Zelfstandig naamwoord
- iemand die zich verzet tegen iets
Hyperoniemen
opstandeling (de ~ | meervoud opstandelingen)
Zelfstandig naamwoord
- iem. die deelneemt aan een opstand