Betekenis van:
plantage

plantage
Zelfstandig naamwoord
  • een uitgestrekt stuk grond waarop op grote schaal, gewoonlijk tropische, gewassen in monocultuur verbouwd worden
plantage (de ~ | meervoud plantages)
Zelfstandig naamwoord
  • voor teelt gebruikte grond in de tropen

Hyperoniemen

plantage
Zelfstandig naamwoord
  • gewas waarmee de grond is beplant

Synoniemen

Hyperoniemen