Betekenis van:
plechtigheid

plechtigheid
Zelfstandig naamwoord
  • een sociale gebeurtenis die met ernst en ceremonieel gepaard gaat
"De plechtigheid werd ruw verstoord door een stel dronken motorrijders."
plechtigheid (de ~ | meervoud plechtigheden)
Zelfstandig naamwoord
  • officiële bijeenkomst; plechtigheid
"een plechtigheid bijwonen"
"een korte/sobere plechtigheid"

Synoniemen

Hyperoniemen

Hyponiemen

plechtigheid
Zelfstandig naamwoord
  • pracht/uiterlijk vertoon

Synoniemen

Hyperoniemen