Betekenis van:
rechtsgrond

rechtsgrond (de ~ | meervoud rechtsgronden)
Zelfstandig naamwoord
  • basis voor een wet; grond waaraan een rechtshandeling, een wet e.d. haar rechtsgeldigheid ontleent
"de rechtsgrond voor een bepaald beleid"

Synoniemen

Hyperoniemen


Voorbeeldzinnen

  1. Rechtsgrond
  2. Rechtsgrond:
  3. Rechtsgrond
  4. Toepasselijke rechtsgrond
  5. Toepasselijke rechtsgrond
  6. ACHTERGROND EN RECHTSGROND
  7. Rechtsgrond voor de beoordeling
  8. Rechtsgrond voor de beoordeling
  9. Rechtsgrond van de regeling
  10. Rechtsgrond voor beoordeling
  11. Rechtsgrond van de steunmaatregel
  12. Rechtsgrond van de individuele steun
  13. NATIONALE RECHTSGROND VOOR DE AANGEMELDE MAATREGELEN
  14. Gelieve de desbetreffende rechtsgrond te raadplegen.
  15. Rechtsgrond voor de beoordeling van de steunregeling