Betekenis van:
redenering
redenering
Zelfstandig naamwoord
- het proces waarmee men van een aantal argumenten, premissen of axioma's tot een standpunt of conclusie komt
"Zijn redenering zette de andere leerlingen aan het denken."
Voorbeeldzinnen
- Deze redenering kan niet worden volgehouden.
- De Franse autoriteiten betwisten deze redenering.
- Deze redenering kan niet worden aanvaard.
- Dezelfde redenering gaat op voor zowel registratiekosten als publicatiekosten.
- De Commissie is het niet eens met deze redenering.
- De Commissie gaat niet mee in de redenering van Duitsland.
- Een vergelijkbare redenering geldt ook voor de testbaan te Cutro.
- De redenering hierachter is dat opleiding de prestaties en de veiligheid verhoogt.
- Italië betoogt dat dezelfde redenering in Beschikking nr. 2006/513/EG is gevolgd;
- Deze redenering geldt ongeacht het feit of het betrokken product geschikt is voor prijsverbintenissen.
- Deze redenering gaat slechts op wanneer lidstaten goederen of diensten voor eigen gebruik kopen.
- De Commissie heeft in haar Beschikking 2006/513/EG een gelijksoortige redenering gevolgd.
- Wat het verenigbare deel van de lening betreft, geldt dezelfde redenering als voor de eerste lening.
- Bij de inleiding van de formele onderzoeksprocedure wees de Commissie op twee problemen in deze redenering.
- Een dergelijke redenering is geaccepteerd in Beschikking 2007/612/EG (zie overweging 44).