Betekenis van:
ruien
ruien
Werkwoord
- (van vogels) op regelmatige tijden van veren wisselen.
"Deze vogels hebben nog niet geruid."
rui (de ~ | meervoud ruien)
Zelfstandig naamwoord
- stadsgracht; gracht om/in een stad; stadsgracht (in Brugge)
"Een boottocht maken in de Antwerpse ruien."