Betekenis van:
ruïne

ruïne (de ~ | meervoud ruïnes, ruïnen)
Zelfstandig naamwoord
  • restant v.e. gebouw; resten van ingestorte gebouwen
"door de drank was hij een ruïne geworden"

Synoniemen

Hyperoniemen

ruïne
Zelfstandig naamwoord
  • een zeer vervallen gebouw
"Deze ruïne is alles wat er van van het vroegere kasteel rest."

Voorbeeldzinnen

  1. Wijn van druiven die zijn geoogst in wijngaarden welke worden geëxploiteerd door een bedrijf waar een historisch kasteel of een ruïne daarvan staat; de wijnbereiding vindt op het bedrijf plaats.