Betekenis van:
slede
slede
Zelfstandig naamwoord
- slee
"Slede is meer schrijftaal en slee meer spreektaal."
slede
Zelfstandig naamwoord
- glijdend onderstel of onderdeel van een machine
Synoniemen
Hyperoniemen
Hyponiemen
Voorbeeldzinnen
- Slede
- Test met een slede
- bewerkingseenheden op slede
- Bewerkingseenheden op slede voor het boren, ..., waarbij metaal wordt weggenomen
- VERTRAGINGSBEREIK VAN DE SLEDE ALS FUNCTIE VAN DE TIJD
- zaagmachines waarvan het zaagblad op een heen en weer gaande slede is gemonteerd.
- Wanneer een bewegende slede wordt gebruikt, zijn de volgende bijzondere voorschriften van toepassing:
- „boomkor”: een sleepnet waarbij het vistuig wordt gesleept door een boom, die ten minste aan elk der uiteinden voorzien is van een slede.
- De richting van de voorwaartse beweging van de testpoppen moet zodanig zijn dat de middellijn van het te testen voorwerp, meestal een carrosserieonderdeel, het hoekbereik van ± 18° ten opzichte van de lengteas van de slede beslaat.
- Machines (bewerkingseenheden op slede daaronder begrepen) voor het boren, ruimen, frezen, draadsnijden of draadtappen in metaal, waarbij metaal wordt weggenomen, andere dan de draaibanken (draaicentra daaronder begrepen) bedoeld bij post 8458
- zaagmachines waarvan het zaagblad (de zaagbladen) zich tijdens het zagen in een vaste stand bevindt (bevinden), voorzien van een tafelzaagbok of een heen en weer gaande slede die met de hand wordt verplaatst;
- als de stoter op een onderstel (bewegende slede) is bevestigd met behulp van een bevestigingselement, moet dit stijf zijn en mag het niet door de botsing worden vervormd; het onderstel moet op het moment van de botsing vrij kunnen bewegen en mag niet langer door de aandrijfinrichting worden voortbewogen;
- In de zin van deze richtlijn wordt onder „onderdeel” verstaan elk element of vervangingselement dat specifiek voor een vuurwapen is gemaakt en van essentieel belang is voor de werking ervan, met inbegrip van een loop, een frame- of kastgroep, slede of cilinder, grendel of afsluiterblok, en enig hulpstuk dat is ontworpen of aangepast om het geluid van het vuren van een vuurwapen te verminderen. 1 ter.