Betekenis van:
specerij

specerij (de ~ | meervoud specerijen)
Zelfstandig naamwoord
  • gedroogde planten met sterke geur/smaak
"kruiden en specerijen"

Hyperoniemen

Hyponiemen

specerij
Zelfstandig naamwoord
  • een gedroogd plantendeel, anders dan een groen blad of stengel, dat als geur-, kleur- of smaakstof aan voedsel wordt toegevoegd
"De grens tussen specerij en kruid is moeilijk exact te trekken, maar specerijen komen veelal uit de tropen."

Voorbeeldzinnen

  1. Geneeskrachtige, specerij-, aromatische en reukstofplanten met inbegrip van thee, koffie en koffiecichorei
  2. Paprikaextract wordt verkregen door oplosmiddelextractie van paprikapoeder van natuurlijke stammen, dat bestaat uit de gemalen peulen, met of zonder zaden, van Capsicum annuum L., en de voornaamste kleurstoffen van deze specerij bevat.