Betekenis van:
stuitend
stuitend
Bijvoeglijk naamwoord
- moreel verwerpelijk of aanstootgevend
"De excuses die senator Barton uitsprak jegens BP werden door veel Amerikanen stuitend gevonden."
stuitend
Bijvoeglijk naamwoord
- walgelijk; afschuw verwekkend; afkeer inboezemend; die of dat misselijk maakt; weerzinwekkend; weerzinwekkend
"stuitend grof/lelijk"
Synoniemen
- weerzinwekkend
- afschuwwekkend
- afstotelijk
- afstotend
- degoûtant
- degoutant
- detestabel
- gruwzaam
- misselijkmakend
- onsmakelijk
- walgelijk
- walglijk
- ziekmakend