Betekenis van:
stuiven

stuiven
Werkwoord
  • in wolken opwaaien
"sneeuw stuift"
"het zal er stuiven"

Hyperoniemen

stuiven
Werkwoord
  • door wind verplaatst worden
"Het zand heeft weer flink gestoven."
stuiven
Werkwoord
  • door de wind ergens naartoe verplaatst worden
"Door de wind is de sneeuw op een hoop gestoven."
stuiven
Werkwoord
  • zich snel, als door de wind gedreven, voortbewegen
"Hij stoof naar boven en nam haar in zijn armen."
stuiven
Werkwoord
  • suizen; snel voortbewegen; zoeven
"naar [de telefoon] stuiven"
"door [de straat] stuiven"

Synoniemen

Hyperoniemen

Hyponiemen

Werkwoord