Betekenis van:
transcendent

transcendent
Bijvoeglijk naamwoord
  • ~ meditatie: meditatietechniek ontwikkelt door Maharishi Mahesh Yogi
"De stichting propageert de transcendente meditatie."
transcendent
Bijvoeglijk naamwoord
  • van een getal, de eigenschap dat het niet te schrijven is als een polynoom met rationele coëfficiënten
"In 1882 bewees de Duitser Ferdinand von Lindemann dat ? een transcendent getal is."
transcendent
Bijvoeglijk naamwoord
  • buitenzintuiglijk; niet waarneembaar
"een transcendente ervaring"
"transcendente meditatie"

Synoniemen

Hyperoniemen

transcendent
Bijvoeglijk naamwoord
  • buiten de ervaringswereld, niet met de zintuigen waarneembaar