Betekenis van:
uiteenvallen
uiteenvallen
Werkwoord
- verbrokkelen
"uiteenvallen in [staten]"
"de doos/auto viel uiteen"
Hyperoniemen
Hyponiemen
uiteenvallen
Werkwoord
- het in stukken verdeeld raken van een groter geheel
"Na de Eerste Wereldoorlog is Oostenrijk-Hongarije uiteengevallen."
Voorbeeldzinnen
- indien de stof en de afbraakproducten daarvan snel uiteenvallen.
- indien de stof en de relevante afbraakproducten ervan snel uiteenvallen.
- voor vaste stoffen die een smeltpunt boven 300 °C hebben of die uiteenvallen voordat zij koken.
- voor stoffen die uiteenvallen voordat zij koken (bijvoorbeeld auto-oxidatie, herrangschikking, afbraak, ontleding).
- De dierlijke bijproducten worden vervluchtigd tot complexe koolwaterstoffen en de daarbij vrijkomende gassen gaan van de primaire kamer door een nauwe opening boven in de achterwand naar de meng- en kraakzones, waar zij uiteenvallen in hun bestanddelen.