Betekenis van:
umlaut
umlaut
Zelfstandig naamwoord
- een diacritisch teken in de vorm van twee puntjes dat in onder andere het Duits gebruikt wordt om aan te geven dat een klinker om grammaticale redenen een andere klank gekregen heeft
"Je was een paar umlautjes vergeten in je Duitse proefwerk."
umlaut (de ~ | meervoud umlauten)
Zelfstandig naamwoord
- het leesteken voor deze klankwijziging
"een umlaut op [de u]"
Hyperoniemen
umlaut
Zelfstandig naamwoord
- een vorm van klinkerharmonie waarbij een klinker in de ene lettergreep veranderd wordt door een klinker in de volgende
"Door toevoeging van het achtervoegsel "-ti" aan "lang" is in het Nederlands het woord "lengte" ontstaan, omdat de i-klinker van "-ti" een umlaut van de a-klinker teweeggebracht heeft."
umlaut (de ~ | meervoud umlauten)
Zelfstandig naamwoord
- wijziging v.e. klank