Betekenis van:
verdrietig

verdrietig
Bijvoeglijk naamwoord
  • in sombere stemming
"Zij was erg verdrietig toen haar kat overreden werd."
verdrietig
Bijvoeglijk naamwoord
  • droevig; treurig; onaangenaam; miserabel; treurig
"een verdrietige gebeurtenis"
"een verdrietig bericht"

Synoniemen

verdrietig
Bijvoeglijk naamwoord
  • verdriet hebbend of daarvan blijk gevend
"een verdrietige blik"
"verdrietig zijn over iets"

Synoniemen


Voorbeeldzinnen

  1. Waarom kijkt ze zo verdrietig?
  2. Toen ik wakker werd, was ik verdrietig.