Betekenis van:
vergelen

vergelen
Werkwoord
  • geel worden door veroudering of invloed van de omgeving
" Alle oude foto's waren vergeeld."

Voorbeeldzinnen

  1. Aanvankelijk blijven de bladeren groen, later vergelen ze en treedt bruine necrose op.
  2. Bladverliezende soorten en lork: de bemonstering vindt plaats als de nieuwe bladeren volledig tot ontwikkeling zijn gekomen en vóór het vergelen en afsterven van de bladeren in de herfst een aanvang neemt.