Betekenis van:
verwoesting
verwoesting
Zelfstandig naamwoord
- het aanbrengen van grote schade, tot een woestenij terugbrengen
"De inname van de stad leidde tot de volledige verwoesting ervan."
verwoesting (de ~ | meervoud verwoestingen)
Zelfstandig naamwoord
- het vernietigen; verwoesting; het kapot maken
"de verwoesting van een stad/gebouw/landschap"
"de onophoudelijke/voortdurende verwoestingen"