Betekenis van:
waaien

waaien
Werkwoord
  • het plaatsvinden van een sterke luchtstroming ten gevolge van drukverschillen in de atmosfeer
"Er woei een sterke zuidwestelijke wind."
waaien
Werkwoord
  • (van de wind, storm enz.) in een bepaalde toestand brengen
"het waait"
"hard/zacht waaien"

Hyperoniemen

Hyponiemen

waaien
Werkwoord
  • (van de wind) zich voordoen, blazen
"door de bomen waaien"
"laat maar waaien"

Synoniemen

Hyperoniemen

Hyponiemen

Werkwoord